วันเสาร์ที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550

หันหน้ามา...เข้าใจกัน

ในภาวะที่เกิดความไม่เข้าใจกัน...ไม่ว่าจะเป็นที่ใด ๆ
ในบ้าน...ในที่ทำงาน...ในสังคม...ในทุก ๆ ที่
ถ้าหันหน้ามาเข้าใจกัน...เหมือนในเนื้อเพลง " ใจประสานใจ "
ของ " ดิอิมพอสซิเบิ้ล " โลกคงจะมีแต่สันติสุขนะ


มองแววตาทุกคนเปี่ยมสุขล้นระคนสุขสันต์
ยิ้มแย้มเข้าใจกันตาสบประสานไมตรีฉายมา
ดวงฤทัยทุกดวงถ่วงด้วยรักและแรงศรัทธา ปรารถนาในสิ่งเดียวกัน
ความคลางแคลงหายไปโลกสดใสคืนมาอีกครา
ฟ้าหลังฝนงามตาความมืดโรยรามลายหายพลัน
มีแต่ความเข้าใจอุ่นไอรักไมตรีต่อกัน ผ่านมานั้นลืมมันลบไป
ร้องเถิดร้องเพลงกัน ประสานรอยรักในใจ ลบรอยร้าวภายในอุรา
ร้องเถิดร้องเพลงกันจับมือกันไว้ดีกว่า หันหน้ามาเ ข้าใจกัน
อันคนเราทุกคนต่างเกิดมาควรพาพึ่งกัน มีไมตรีสัมพันธ์โลกนั้นสดใส
จงมารวมพลังร่วมสร้างสรรจรรโลงฤทัย จับมือกันเดินก้าวไปมุ่งสู่จุดหมายอนาคตเรา
มองแววตาทุกคนเปี่ยมสุขล้นระคนสุขสันต์
ยิ้มแย้มเข้าใจกันตาสบประสานไมตรีฉายมา
ดวงฤทัยทุกดวงถ่วงด้วยรักและแรงศรัทธา ปรารถนาในสิ่งเดียวกัน
ความคลางแคลงหายไปโลกสดใสคืนมาอีกครา
ฟ้าหลังฝนงามตาความมืดโรยรามลายหายพลัน
มีแต่ความเข้าใจอุ่นไอรักไมตรีต่อกัน ผ่านมานั้นลืมมัน ลบไป...


1 ความคิดเห็น:

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

เวลาที่ข้าพเจ้าไม่เข้าใจในตัวตนของใคร และใครก็ตามไม่เข้าใจในตัวตนของข้าพเจ้า มันทำให้ข้าพเจ้าอึดอัดมากๆ ข้าพเจ้าชอบการคุยกันเมื่อมีปัญหามากกว่า...